Στην ανατολική ακτή του θερμαϊκού, στο λαιμό της χερσονήσου της Κασσάνδρας βρίσκεται η θέση της αρχαίας Ποτίδαιας. Σε αυτή λοιπόν την θέση και στη νότια πλευρά της διώρυγας συναντάμε τα απομεινάρια του διατειχίσματος της Κασσανδρείας.
Εκτιμάται ότι το τείχος προυπήρχε απο την αρχαία Ελλάδα. Τον 6ο αιώνα πραγματοποιούνται εργασίες οχύρωσης του, ενώ και στις αρχές του 15ου αιώνα έγιναν μεγάλης έκτασης εργασίες ανακατασκευής του τείχους, όπως και νέα διάνοιξη τάφρου.
Χρησιμοποιούμε τον όρο διατείχισμα καθώς το τείχος χωρίζει την Κασσάνδρα απο την υπόλοιπη Χαλκιδική. Αποτελεί ένα απο τα μεγαλύτερα οχυρωματικά έργα, καθώς εκτείνεται απο το Θερμαϊκο κόλπο δυτικά, μέχρι τον Τορωναίο κόλπο ανατολικά, με συνολικό μήκος περίπου 1200μ.
Το τείχος ενισχύεται με ορθογώνιους πύργους που έχουν χτιστεί ανά 60μ περίπου και σήμερα είναι ορατοί οι 18 απο τους 21 πύργους που είχαν κατασκευαστεί συνολικά. Το πάχος του κυμαίνεται στο 1,5μ – 3μ, ενώ το μέγιστο σωζόμενο ύψος είναι στα 8μ περίπου.
Στο μέσο του διατειχίσματος, περίπου, υπάρχει η μοναδική πύλη της οχύρωσης με διαστάσεις 8,9μ x 6,1μ, πάνω απο την οποία υψωνόταν πύργος. Η πύλη ήταν τοξωτή με πλινθόκτιστη καμάρα καιάνοιγμα στα 2,4μ, μέρος της οποίας σώζεται μέχρι σήμερα.
Το διατείχισμα απολείγει στα δύο άκρα του σε πύργους, οι οποίοι βρίσκονται πλέον μέσα στο νερό λόγω της διάνοιξης της διώρυγας και ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται το διατείχισμα έχει υποστεί αρκετές και σημαντικές ανθρώπινες παρεμβάσεις με αποτέλεσμα να αλλοιώσουν τον περιβάλλοντα χώρο και να προκαλέσουν καταστροφές στο υφιστάμενο διατείχισμα. Παρόλα αυτά το μνημείο στη σημερινή εποχή στέκεται εκεί, δίπλα σε σύγχρονες κατασκευές και δίνει την δυνατότητα στον επισκέπτη και παρατηρητή να θαυμάσει ένα απο τα σημαντικότερα οχυρωματικά έργα της αρχαιότητας.
